دلگرمی ما

خالد کوهی نژاد – کارشناسی دعوت و اصول دین

دلگرمی‌ها بر پایه‌ی عوامل متعددی شکل می‌گیرند. این عوامل ممکن است قوی، ماندگار، سست و یا موقتی باشند. بسیار بدیهی است که انسان کمال‌طلب و دور اندیش دلش را به آن‌که توانمند‌تر و پایدارتر است، پیوند ‌دهد.

اگر پشتیبانی موجود باشد که صاحب هر آن‌چه در گیتی است باشد و هم‌چنین توانایی انجام هر کار ناممکن و دشواری را داشته باشد؟ «وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» {آل عمران : ۱۸۹}

اگر پشتیبانی پیدا شود که بود و نبود هر آن‌چه هست، وابسته به حکمش باشد و هر زمان که چیزی را اراده کند، بدون هیچ مانع و یا تاخیری انجام شود؟ «هُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ فَإِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ» {غافر:۶۸}

اگر پشتیبانی پیدا شود که از هر پنهان و آشکاری باخبر باشد، از آن‌چه در دل‌ها نهان گشته تا نگاه‌ها، گفتگوها و تصمیم گیری‌های مخفی را بداند؟ «عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» {تغابن:۱۸} «يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورُ» {غافر:۱۹}«وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ» {بقره:۲۴۴}

آیا منطقی است که برای پیدا کردن جایگزین‌های ناقص و ناپایدار، وقت، دارایی و توان خود را هدر دهیم؟

شاید کسی بگوید:

آری منطقی است. چه تضمینی وجود دارد که این مالکیت فراگیر، حکم بلا منازع و علم شگفت آور برای پشتیبانی من مورد استفاده قرار بگیرد؟

در پاسخ می گوییم:

هر کس در راستای هدف خلقت حرکت کند، ايمان خالصانه‌ی خود را به اثبات رساند و دین خدواند را یاری کند، الله متعال تضمین می‌کند که قدم‌های او را استوار گرداند و وی را با علم بی‌‌‌انتها و توانایی بی‌بدیلی که دارد، یاری نماید. خداوند این حمایت را به عنوان حقی بر خود واجب نموده است «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ» {محمد:۷} «وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ» {روم:۴۷}

با این شرح می‌توان نتیجه گرفت که مؤمنان در ناملایمات دنیا به یاری خداوند دلگرم هستند، و این سخن با مفهومی که شاعر خوش ذوق در قالب وزن می‌سراید، منطبق است:

گر سینه شود تنگ خدا با ما هست

گر پای شود لنگ، خدا با ما هست

دل را به حریم عشق بسپار و برو

فرسنگ به فرسنگ خدا با ما هست

………..

مرحله بعدی نیز زیباست.

زیرا آن دستگیری و امداد در مراحل پس از مرگ و صحنه‌های هولناک قیامت در قالب هدیه‌ایی غیر قابل قیمت‌گذاری هویدا می‌شود، مومن چنان از آن‌چه در دنیا کاشته و اینک درو کرده،خوشحال است که مردم را برای خواندن نامه اعمالش فرامی‌خواند و می‌گوید: من یقیق داشتم که چنین روزی فرا خواهد رسید و حساب اعمالم را خواهم دید «فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْإِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْي {حاقه: ۱۹-۲۰}

در حالی که از مجرمان با آتش و آب جوشان پذیرایی می‌شوند «ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ» {دخان: ۴۸}

در باغ‌های بهشت هر چه دل مؤمنان به آن میل نماید و در چشمانشان زیبا جلوه کند در اختیار آن‌ها قرار می‌گیرد، اطمینان دارند که این نعمت‌ها ابدی هستند و هراس از دست دادن آن‌ها را ندارند «وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْيُنُ ۖ وَأَنْتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ»{زخرف:۷۱}

علاوه بر نعمت‌های مذکور ارمغانی گرامی‌تر نیز به آن‌ها داده می‌شود و آن چیزی جز رضایتی دوجانبه بین خودشان و الله متعال نیست و بي شک برترین نعمت بهشت، اعلان رضایت خداوند از اهل آن است. «جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ» {بینه:۷-۸} «وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» {توبه:۷۲}

پس در نهایت به این نتیجه می‌رسیم که هر کس به حقیقت ایمان دست یابد، هیچ گاه ناامید و دلسرد نمی‌شود.

این قوت قلب بر دو پایه اساسی که در راستای هم قرار دارند، بنا شده است.

پایه اول:

وجود پشتیبانی به اسم الله که به مومنان وعده یاری در سختی‌های مسیر بندگی را داده است.

پایه‌ی دوم:

آینده‌ی دل‌پذیری است که در پیش روی وی قرار دارد.

آنچه گفته شد را می‌توان در این بیت زیبای اقبال لاهوری یافت و مطلب را به پایان رسانید.

گر خدا داری ز غم آزاد شو

از خیال بیش و کم آزاد شو

سایت تابش