رهبری مسلمانان نخبه ‏گان دروغین یا برگزیده‏ گان راستین

نویسنده: دکتر جمال عبدالستار

مترجم: محمد زبیر جامی

از جمله سنت ها و قوانین خداوند متعال در عرصه خلقت بندگانش این است که درجات برخی را نسبت به برخی دیگر متفاوت قرار داده است؛ لذا بندگانش از نظر خواسته ها و توقعات با هم یکسان نیستند؛ چنان‏که هدف برخی رسیدن به هدفی کوچک است وکسانی هستند که رسیدن به مقاصد و مناصب عالی را در سر می پرورانند و یقینا این امر از جمله نشانه های بزرگ خداوند عزیز در تسخیر و اداره این هستی پهناور به حساب می آید، طوری که خود میفرماید: «أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَةَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضاً سُخْرِيّاً وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ/آيا آنان رحمت پروردگار تو را تقسيم مي كنند (و كليد رسالت را به هر كس كه بخواهند مي سپارند؟). اين مائيم كه معيشت آنان را در زندگي دنيا ميانشان تقسيم كرده ايم.

و برخي را بر برخي ديگر برتريهائي داده ايم، تا بعضي از آنان بعضي ديگر را به كار گيرند (و به يكديگر خدمت كنند). و رحمت پروردگارت از تمام آنچه جمع آوري مي كنند بهتر است (كه نبوّت است و نبوّت از همه مقامات برتر است).» [زخرف:32]

بلی!
این نیز از سنت های الهی درمیان بندگان اوست که تعدادی از آنان را بر می‏گزیند تا سیر حیات را رهبری کرده و عموم مردم را رهبری کنند.

این افراد کسانی هستند که القاب زیادی بر آنها اطلاق می شود، گاهی به آنان بزرگان قوم گفته می شود و گاهی برگزیده شده گان، برخی آنان را به نام اهل حل و عقد می شناسند و بعضی هم اولوا الامر.

علاوه بر اینها اما، مصطلحی که امروزه در میان مسلمانان از همه شیوع بیشتری یافته و برخی را فریفته‏ی خود کرده است، کلمه‏ی نخبه است. مثل نخبه‏گان سیاسی یا اقتصادی یا علمی و… که بعضی‏ها گمان می‏کنند وارثین اصلی زمین و اربابان و رهبران اصلی مردم فقط همینها هستند و بس! ولی آن‏گاه که به صفات و کارکردهای چنین افرادی که درحال حاضر بر گرده‏ی مسلمانان سوارند، نظری بیندازیم، در میابیم که اینها نه تنها لیاقت رهبری این امت را ندارند بلکه دارای صفاتی اند متضاد با آنچه برای یک رهبر مسلمان تعیین شده است؛ چنان‏که هر کس از این گروه از صفات حمیده‏ی اسلامی و ارزش های دینی دورتر باشد، در سطح بالاتری از نخبه‏گی قرار دارد!

لهذا یقینا هیچ یک از این به اصطلاح نخبه‏گان نمیتوانند آن نسل برگزیده ای باشند که برای رهبری امت مورد انتخاب پرودگار عالمیان قرار گرفته اند.

حالا این سوال مطرح میشود که برگزیده‏گان الهی برای رهبری این امت چه کسانی میتوانند باشند؟
در پاسخ به این سوال میتوان گفت: آنان افرادی از امت اسلامی اند که در علم به بالاترین درجات و در عبادت به اعلی ترین مقامات دست یافته اند. کسانی که مسایل مربوط به مسلمان را از بزرگترین تا کوچک‏ترین‏اش به گونه ای عمیق درک کرده و برای مشکلات‏اش راهکار ارائه میدهند؛ اینان برگزیده‏گان الهی هستند.

برگزیده‏گان دارای تاریخی پربار و گران‏بها هستند که به خاطر خدمات‏شان به بنده‏گان و سرزمین‏ها، متمایز از دیگرانند. آنها کسانی اند که برای بیداری امت، حاضر به دادن انواع قربانی‏ها هستند و برای دفع آزار و اذیت از این امت و رساندن آن به بالاترین سطوح، از هیچ گونه جهد و تلاشی دریغ نمی‏ورزند، آنهم فقط با هدف راضی کردن پرودگار آسمان ها و زمین و نه هدفی دیگر.

اما مدعیان نخبه‏گی، تاریخ شان مملو است از انواع و اقسام تلاش برای رسیدن به مصالح شخصی. اینان هر کجا سفره ای ببینند به سمت آن هجوم می‏برند و به خاطر منافع شخصی شان به دنبال هر صدایی له له زنان روان می‏شوند، حتی اگر صاحب این صدا شیطان باشد.

این‏ها به همراه کمونیست کمونیست اند و با سکولار سکولاریست، با مسیحی به کلیسا می روند و در مقابل اربابان نظام سرمایه داری خم و راست می‏شوند. و با وجود همه این‏ها ائتلافی دارند ناگسستنی با تمام این اقشار برضد تمامی ارزش های والای اسلامی و اخلاق قرآنی، و تمام هم و غمشان این است که روحِ اسلامِ حقیقی بار دیگر در کالبد این امت، دمیده نشود.

اما برگزیده‏گان کسانی اند که اگر مردم در مواقع سختی و بحران به ایشان پناه ببرند، بسوی نجات و راستی رهنمایی شان میکنند و در نفوس شان بذر اعتماد و شجاعت میکارند و راه رشد و امنیت را نشان‏شان می‏دهند.
بله! این برگزیده‏گان اند که امت را از فروپاشی، تفرقه، منازعه، و کینه های شیطانی نجات می‏دهند.

ولی اینانی که خود را نخبه خطاب میکنند، کارشان بذر ترس و خوف در دل‏های مردمان است و همیشه برای شکست، صدها و هزاران دروازه باز می‏کنند. همین‏ها اند که برای ایجاد تفرقه و دشمنی در بین ملت، نقشه‏هایی می‏کشند که حتی شیطان نیز انگشت به دهن می‏ماند و از شر این‏ها و نقشه های شان به خداوند پناه می برد.

این‏ها کسانی اند که اگر مردم در وقت سختی به سراغ‏شان بروند، از دیدن‏شان چیزی جز ترس و وحشت نصیب شان نشده و از شنیدن کلام‏شان چیزی به غیر از خیالات واهی و از افکارشان جز گمراهی و ضلالت چیز دیگری عاید حال مردم بیچاره نخواهد شد.
اما، برگزیده‏گان به ارزش‏ها تمسک جسته و در هر حالتی دین خود را حفاظت می‏کنند و به آداب و عرف های مسلمانان احترام می‏گذارند. همه آن‏ها را به راستگویی در گفتار، زیبایی در مظهر و صداقت در خبر می‏شناسند.

اما نخبه نمایان فعلی، عبارت اند از چهره هایی رنگین و سوء استفاده گر، دور از تمامی ارزش ها، زمانی که آنها را می‏بینی به خدا پناه می‏بری و هرگاه سخنان و وعده و وعیدهای تکراری و خیالی شان را می شنوی، آه از نهانت خارج می شود، معروف اند به دروغ گویی و تزویر، با ارزش ها و فضائل اخلاقی مبارزه می‏کنند و در مقابل، تمام توان‏شان را برای تقویه‏ی رذائل به کار میگیرند.
برگزیده‏گان اما، با هر وسیله ای در پی ایجاد الفت و مهربانی در بین مسلمانان اند، همیشه به دنبال مشترکات می‏گردند، منطق و استدلال را دوست دارند و تامین مصالح مسلمانان –حتی در نسل های بعدی- برای‏شان مهم و حیاتی است.

طرف مقابل اما، همیشه از گفتگو و منطق گریزان است، اینان همیشه به دنبال اختلافات روان اند و همه مشترکات را انکار میکنند. دست به هرکاری میزنند که مصالح عامه مسلمانان را نابود کنند و تضاد ها و اختلافات را در بین نسل های مسلمان نهادینه سازند.

بنابر این:
ناچاریم که میان برگزیده‏گانی که خداوند انتخاب‏شان کرده تا پیشوای امت باشند و مدعیان دروغینی که در این ایام زمام امور ما را به دست دارند، فرق قایل شویم.

به راستی اگر علمای ربانی این امت، برگزیده‏گان واقعی برای رهبری آن نیستند، پس چه کسی مستحق این مقام است؟
واقعا اگر اهل فکر و قلم و علم، نخبه‏گان راستین این امت نیستند، پس چه کسانی خواهند بود؟

باید از خود بپرسیم: اگر اهل قرآن مشهود فجرگاهان و صاحبان دعاهای مستجاب سحرگاهان، همان هایی که تمام هم و غمشان رساندن دوباره‏ی این امت به سروری عالم است، همان هایی که در حالت نهان و آشکار از بذل هیچ گونه تلاشی برای رساندن خیر به مردم دریغ نمی ورزند، برگزیده‏گان و نخبه‏گان واقعی این امت نیستند، پس نخبه و برگزیده‏ی واقعی چه کسی خواهد بود؟