فرمول آرامش و موفقیت و رستگاری در هر دو دنیا

نگرش مثبت

               بینش مثبت

                     اهداف مثبت

                                  رفتار مثبت

عمل صالح و تقوا (رفتار مثبت) ثمره‌ی اهداف مثبت، نتیجه‌بینش، سالم و متعادل است و چنین بینشی با نگرش مثبت و نرمال به هستی ایجاد می‌شود.

آن‌ها که دنیا را زیبا می‌بینند و بیشتر نیمه‌ی پر لیوان را مدنظر قرار می‌دهند و در پی کشف زیبایی‌های بیشتری هستند‌ فکرشان هم زیبا می‌شود؛ زیبا‌نگرانی زیبا‌‌اندیش می‌گردند که با اندیشه‌ی زیبای خود جهان پیرامونشان را هم  پر از زیبایی می‌کنند، انرژی مثبت می‌بخشند و پیام‌آور صلح و آرامش می‌شوند…

زیبا‌اندیشی، فرد را با خود به صلح درونی می‌رساند، او را آماده‌ی خوب بودن می‌کند و به وی قدرت آرام‌بخشی می‌دهد…

چنین فردی رفتارش نیک می‌شود، چون غایت و هدفش نیکی­هاست.

نیک‌نگر و نیک‌اندیش، نیک‌رفتار هم می‌شود…… از درون همان برون تراود که در اوست.

در فرد نیک‌اندیش تقوا معنای دیگر می‌یابد… تقوا، تنها مجبور بودن به ترک فعل نیست، بلکه عدم میل به انجام فعل است، بی‌ارزشی فعلی است که نباید انجام دهد. تقوا افسار هوس و شهوتی است که از میلی سرچشمه می‌گیرد که ثمره‌ی کج‌اندیشی و بداندیشی و بدبینی و نگاه سمی است. در کسی که نگرش و بینشش نیکوست، چه حاجت به تقواست، که میلی به بد در او نمی‌ماند تا با تقوا افسارش را ببندد.

انسان نیک‌نگر و نیک‌اندیش خود در پی نیکی‌هاست و حتی بدی‌ها را فرصتی جهت احیای نیکی‌ها می‌داند…

بدی‌ها را چون بابی بر گشودن نیکی‌ها می‌گشاید، زیرا می‌داند در پس هر کینه‌ای، عشقی بوده است که باید احیا شود؛ در پس هر خشونتی، مهر گمشده‌ای‌ست که بایستی بازیافت گردد؛ در پس هر بی‌حرمتی‌ای، حرمت محروم شده‌ایست که باید به حریمش بازگردانده شود؛ در پس هر ظلمی، حق فروخورده‌شده‌ایست که بایستی برپا شود؛ در پس هر شکستی، پیروزی به مقصد نرسیده‌ایست که بایستی آن را رهنما شد..

آری نیک‌اندیش چون نیکی‌ها را بیشتر و بهتر می‌بیند، راه تجلی نیکی‌ها را می‌یابد. ذهن نیک‌اندیش ذهنی وسیع است که قلمرو یافته‌هایش چنان گسترده است که بسیاری از ناممکن‌های دیگران برای او ممکن و حتمی الوقوع است.

ذهنش چنان پویاست که راه‌حل‌ها فی‌البداهه در اختیارش قرار می‌گیرند. چنان بین دل و ذهنش هماهنگی زیبایی شکل می‌گیرد که هر رفتاری از او سر می‌زند، زیبایی‌اش دوچندان می‌شود، زیرا رفتارش از دو سرمایه‌ی دل و فکر نیکو سرچشمه گرفته است.

واین همان مرحله‌ی کمال انسانی است که در قرآن کریم از آن تعبیر * مخلَصین * می‌شود، یعنی اخلاص‌یافتگان؛ آنان که خالص شده‌اند، هم در فکر و هم در دل و زیباترین عمل و رفتار از آن مخلَصین است، زیرا دل و فکر اختیار تصمیم‌گیری و تعیین هدف را دارند و عمل، نتیجه‌ی تصمیم‌گیری برای دستیابی به هدف است.

دل و فکری که با خداست و به قدرت، علم، حکمت و رحمت خدا ایمان دارد و ظن و گمان نیکو به خدایش دارد، نیکو می‌اندیشد و دل، نیکو می‌دارد و در نتیجه اهداف نیکو را تعیین می‌کند و تصمیم به نیکویی‌کردن می‌گیرد.

پس اگر رفتارمان نیک نیست، طبق این فرمول با بازنگری افکار ودل واهدافمان در پی درمانش باشیم. اگر فکرمان نیکو نیست با بازنگری نگرش خود در پی اصلاحش باشیم.

به همین سادگی…………….

منبع: کانال تلگرامی دکتر ژیلا مرادپورhttp://@zhilamoradpur

سایت تابش