محور سورۀ طارق

مؤلف: دکتر محمود ویسی

محور این سوره استدلال است به آیات آفاق و انفس در رابطه با توضیح و تبیین مسیر بندگی انسان برای خداوند و اینکه انسان‌ها بدون برنامه و هدایت رها نشده‌اند و انسان وظیفه دارد از برنامه‌ای که برای هدایت او نازل شده است تبعیت کند و به نقشه و برنامه‌ی اهل انحراف و فساد گوش فرا ندهد. و اگر چند صباحی قدرت و حکومت را در دست کفار می‌بیند از مکر خداوند غافل نشود و بداند که روزی از روزها خداوند نقشه‌های کفار را نقش بر آب خواهد کرد و این سنت جاری خداوند در رابطه با دعوت‌های توحیدی است. اما باید زمان مناسب فرا برسد و بعد از این که بندگان وظایف خود را انجام دادند آن وقت است که خداوند وارد میدان شده و کار را تمام می‌کند.

 تقسیم‌بندی آیات این سوره:

از آیه‌ی ۱ تا آیه‌ی ۸ استدلال است به آیات آفاق و انفس برای اثبات قضیه‌ی مهم الوهیت و این که فریادرس و فرمانروا خداوند است و انسان قرار است که خداوند را بندگی کند.

از آیه‌ی ۹ تا آیه‌ی ۱۰ بیان مسئله‌ی قیامت و زنده شدن انسان‌ها بعد از مرگ و این که انسان در آن روز دارای قدرت و توانی نیست و تنها چیزی که او را از عذاب آخرت می‌رهاند همان قلب سلیم است. «» (شعرا/۸۸-۸۹) و تحصیل و بدست آوردن قلب سلیم هم تلاش و مجاهدت می‌خواهد، آن هم تلاشی به اندازه‌ی تمام عمر انسان. از آیه‌ی ۱۱ تا ۱۴ استدلال به آیات آفاق است برای اثبات حقانیت وحی و حقانیت هدایت خداوندی و در ضمن آن اشاره‌ای است به مسئله‌ی حتمی بودن زنده شدن انسان بعد از مرگ. از آیه‌ی ۱۵ تا آیه‌ی ۱۷ یعنی پایان سوره تسلیت و آرامش بخشیدن به داعی و در راأس همه، پیامبر خدا در ارتباط با این که نباید از توطئه‌های بی‌دینان نگران شود و ملالی به خود راه دهد بلکه بعد از تبلیغ و دعوت امر آنها را به خداوند واگذارد.

سایت تابش