گزارش یک دیدار

نویسنده: عبدالغفور گردهانی

برای من هیچ چیز لذت بخش تر از هم صحبتی با آدم‌های فرهیخته نیست،آنها مثل کتابهایی هستند که مفاهیم ارزشمندی را منتقل می کنند.

باعث می شوند انسان تصمیمات بهتری بگیرد و یا احساسات بهتری داشته باشد.

مشکل اساسی زمان ما حرف نزدن است،آدمها دوست دارند بیشتر تنها باشند،سر در گریبان هستند و خود را مشغول کارهایی می کنند که تنهایی ایشان را پر کند.
اینکه ما این طوری هستیم خوب است یا بد مساله دیگری است که جای آن در این لحظه نیست اما نکته ی مورد نظر من آن است که ارتباطات انسانی حداقل در جای گفتگو باید احیا شود،گفت و گو یک فرایند هدف دار منطقی است،از روزمره گی ها به دور است،علاوه بر اینکه اطلاعات (information) می دهد دانش و علم به ما می آموزد(knowledge ) .این دانش ها را می شود ترکیب کرد و حکمت یا کاربجایی(wisdom )به دست آورد که گوهر گرانبهایی است.

ما در این نقل و انتقالات مشکل داریم.

اکنون با انبوه اطلاعات از شبکه های اجتماعی مواجه هستیم اما عملا زیاد به درد ما نمی خورند.

از این رو من بر ارتباطات زنده ی هدف دار انسانی و محیطی تاکید می کنم که ما خود انتخاب می کنیم و رفتاری را مبتنی بر آنها سامان می دهیم.

شدیدا به این رویه نیازمندیم.